បវេសនកាល

ពីWiktionary

ប៉ៈវ៉េសៈន៉ៈ-- បា. ( ន. ) កាល​ដែល​សិស្ស​ត្រូវ​ចូល​រៀន​វិញ នៅ​វេលា​ផុត​វិស្សមកាល : ក្នុង​បវេសន​កាល​ម្ដង​ៗ សិស្ស​ទាំងឡាយ​តែង​មាន​ទឹក​មុខ​ញញឹម​រីករាយ​ដោយ​បាន​ជួប​មិត្ត​របស់​ខ្លួន​ដែល​បែក​ឃ្លាត​គ្នា​ពីរ​បី​ខែ​ក្នុង​វិស្សមកាល ហើយ​តែង​សង្ឃឹម​ថា ខ្លួន​នឹង​បាន​ក្រេប​ជញ្ជក់​នូវ​វិជ្ជា​ប្លែក​ៗ ត​ទៅ​ទៀត ។