បាវព្រាវ

ពីWiktionary

( ន. ) មនុស្ស​អ្នក​ខ្សត់​ខ្សោយ​ទន់​ទាប​ឥត​មាន​ទី​ពំនាក់ ដែល​ចូល​មក​សុំ​ជ្រក​អាស្រ័យ​នៅ​ផង, ជា​អ្នក​ធ្វើ​កិច្ចការ​បម្រើ​ដូច​បាវ, សម្រេច​ការ​បរិភោគ​និង​ការ​ដេក​នៅ​ជាមួយ​នឹង​បាវ (សម័យ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ ឈប់​ប្រើ​ពាក្យ បាវព្រាវ នេះ​ហើយ) ។ ម. ព. បាវ ១ ន. ទៀត​ផង ។