បាហុនកៈ

ពីWiktionary

បាហុនៈ-- បា. ( ន. ) (បាហុនក) ជន​ដែល​មក​ដោយ​មាន​ការ​អ្វី​មួយ ឬ​ដែល​មក​លេង​ដោយ​សេចក្ដី​នឹក​រឭក, ភ្ញៀវ ។ ស្ត្រី​ជា បាហុនិកា ។