បិណ្ឌ
បិន-ឌៈ ឬ បិន សំ. បា. ( ន. ) ការប្រមូលឲ្យមូលឬពូនឲ្យជាដុំ, ដុំ; ការចិញ្ចឹមជីវិត ។ ខ្មែរយើងប្រើពាក្យនេះជាឈ្មោះនៃវិធីធ្វើទានមួយយ៉ាង (តាមប្រពៃណីរបស់ប្រទេស) ធ្វើបានពីត្រឹមថ្ងៃទី ១ រោចខែភទ្របទទៅដល់ថ្ងៃខែដាច់ (១៥ ថ្ងៃ)...ហៅថា បុណ្យកាន់បិណ្ឌ ឬ បុណ្យដាក់បិណ្ឌ, ហៅខ្លីត្រឹមតែ កាន់បិណ្ឌ ឬ ដាក់បិណ្ឌ ក៏បាន; ថ្ងៃ ១៥ រោចខែភទ្របទ ហៅថា ថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ..., ពួកឧបាសកទាយកតែងទៅប្រជុំគ្នាធ្វើទានឯវត្តមិនសូវមានអ្នកណាមួយខានឡើយ ។
- Pinda (ក. ប. ១៩ ) សរុប