ប្រមាថ

ពីWiktionary

--ម៉ាត សំ. ( ន. ) ការ​បៀតបៀន​គេ, ការ​ញាំញី​គេ, កា​រធ្វើ​ទុក្ខ​បុក​ម្នេញ​ឲ្យ​គេ​លំបាក; ការ​មើល​ងាយ​គេ ។ ប្រើ​ជា កិ. ក៏​បាន : មនុស្ស​ប្រមាថ​សត្វ គឺ​មនុស្ស​បៀតបៀន​សត្វ ។ មនុស្ស​ប្រមាថ​ចាស់ មនុស្ស​មើល​ងាយ​ចាស់ ។ ប្រមាថ​កាត​ទាន មើល​ងាយ​បៀតបៀន​គេ​ឲ្យ​ខាត​លាភ​ខាត​ប្រយោជន៍ ។