ប្រសាទ

ពីWiktionary
  1. -សាត សំ.; បា. ( ន. ) (បសាទ) សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា ។
  2. អាយតនៈ​សម្រាប់​ទទួល​សម្ផស្ស​ដឹង​អារម្មណ៍​គឺ​គ្រឿង​វិសេស​ដែល​មាន​ប្រចាំ​តាម​ធម្មជាតិ នៅ​ក្នុង​រូប​កាយ​មនុស្ស​សត្វ​សម្រាប់​ទទួល​ដឹង​នូវ​អារម្មណ៍​ពី​ខាង​ក្រៅ​ដែល​មក​ប៉ះ​ពាល់ : ភ្នែក​អាច​មើល​ឃើញ​រូប​បាន ដោយសារ​ប្រសាទ​សម្រាប់​ភ្នែក, ត្រចៀក​អាច​ស្ដាប់​ឮ​សំឡេង​បាន​ដោយសារ​ប្រសាទ​សម្រាប់​ត្រចៀក; ។ល។ កាល​បើ​ប្រសាទ​នោះ​វិនាស​ខូច​ហើយ​ភ្នែក​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​រូប, ត្រចៀក​មិន​អាច​ស្ដាប់​ឮ​សំឡេង​បាន​ឡើយ (ម. ព. ចក្ខុ​បសាទ, ជិវ្ហា​បសាទ ផង) ។ កិ. ជ្រះថ្លា, ពេញ​ចិត្ត : ប្រសាទ​ពរ (ប្រសាត-ព) គឺ​ឲ្យ​ពរ​ដោយ​ពេញ​ចិត្ត (ព. កា.) : ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ឈូឆរ មក​ដោយ​អំណរ ប្រសាទ​ប្រសិទ្ធ​ពរ​ថ្វាយ ។
  3. ភូមិនៃឃុំសំបួរ