ប្រហារ

ពីWiktionary

សំ.; បា. ( ន. ) (បហារ) ការ​ទះ, តប់, ទាត់​ធាក់, វាយ, សំពង, កាប់, ចាក់...។ ខ្មែរ​យើង​ច្រើន​ប្រើ​ជា កិ. សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “កាប់, សម្លាប់” ។ ប្រហារ​ជីវិត សម្លាប់ ។ ប្រហារ​ដោយ​ដំបង វាយ​នឹង​ដំបង ។