ផួយ

ចិ. ( ន. ) សំពត់​សាច់​ក្រាស់​ផ្ទាំង​ធំ ធ្វើ​ដោយ​អំបោះ, សំឡី​ឬ​រោម​ចៀម​ជាដើម សម្រាប់​ដណ្ដប់​ការពារ​រងា ។ សរសេរ ភួយ ក៏​បាន ព្រោះ ផ និង ភ ស្រៈ​អួ មាន​សំឡេង​ដូច​គ្នា ។ ព. វិ. ពុ. ក្នុង​បាតិមោក្ខ ហៅ សន្ថត ឬ សន្ថ័ត (ម. ព. នេះ​ផង) ។