ផ្គើន
( កិ. ឬ កិ. វិ. ) ធ្វើទទឹងទាស់, កន្លងបញ្ញត្តិ, កន្លងឱវាទ ដោយអាការបញ្ឆោះឬបញ្ឈឺចិត្ត : ផ្គើនឲ្យឈឺចិត្ត; និយាយផ្គើន, ដើរផ្គើន, ធ្វើការផ្គើនឲ្យ ។
( កិ. ឬ កិ. វិ. ) ធ្វើទទឹងទាស់, កន្លងបញ្ញត្តិ, កន្លងឱវាទ ដោយអាការបញ្ឆោះឬបញ្ឈឺចិត្ត : ផ្គើនឲ្យឈឺចិត្ត; និយាយផ្គើន, ដើរផ្គើន, ធ្វើការផ្គើនឲ្យ ។