ផ្ទា

ពីWiktionary

( ន. ) ដី​បាត​ទន្លេ, បាត​បឹង, បាត​ស្ទឹង​ដែល​ដុះ​ខ្ពស់​ផុត​ពី​ទឹក​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ជា​កោះ, ចួន​កាល​គេ​ជីក​អណ្ដូង​ត្រង់​ទី​នោះ យក​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ក៏​មាន (និយាយ​តាម​ទម្លាប់​ស្រុក​ខ្លះ) ។