ផ្អែម

ពីWiktionary

( គុ. ) ដែល​មាន​រស​ស្ករ, មាន​ឱជា​រស​ដូច​ស្ករ​ឬ​ដូច​ទឹក​ឃ្មុំ​ដែល​បរិសុទ្ធ ។ គ្រុន​ផ្អែម​មាត់ ឈ្មោះ​រោគ​គ្រុន​មួយ​យ៉ាង បណ្ដាល​ឲ្យ​មាត់​ផ្អែម​ប្រហាត​ធុំ​បាយ​ធុំ​ចំណី ។ ភ័យ​ផ្អែម​មាត់ ភ័យ​ស្លុត​ស្ងួត​បំពង់​ក ហាក់​ដូច​ជា​ផ្អែម​ប្រហាត​មាត់ ។ សម្ដី​ផ្អែម សម្ដី​ស្រទន់​ហាក់​ដូច​ជា​មាន​រស​ផ្អែម ។