ពង្វេះ

ពីWiktionary

( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​វេះ, នាំ​ឲ្យ​​គេច​ចេញ : វា​ពង្វេះ​ក្មេង​នោះ​ទៅ​ណា​បាត់ រក​មិន​ឃើញ​សោះ (ម. ព. បង្វេះ ផង) ។