Jump to content
- ជើង ដ, អ. ថ. ភ័ក-ក្ដី សំ. ; បា. ( ន. ) (ភក្ដិ; ភត្តិ) ការចែក, ចំណែក;
- ការសេពគប់;
- សេចក្ដីរាប់អាន, សេចក្ដីស្រឡាញ់ស្មោះ, សេចក្ដីស្មោះត្រង់, សេចក្ដីស្លូតត្រង់, សេចក្ដីគោរព : មានភក្ដីចំពោះចៅហ្វាយនាយ ។ បើរួមចូលនឹងនាមនាមឯទៀត ប្រើជា ភក្ដិ ឬ ភ័ក្ដិ (អ. ថ. ភ័ក) : ញាតិភក្ដិ សេចក្ដីស្រឡាញ់ស្មោះចំពោះញាតិឬញាតិដែលស្លូតត្រង់; មិត្រភក្ដិ សេចក្ដីស្មោះត្រង់ចំពោះមិត្រឬមិត្រដែលស្លូតត្រង់; ស្វាមីភក្ដិ សេចក្ដីគោរពស្វាមី, សេចក្ដីស្រឡាញ់ស្មោះចំពោះម្ចាស់ ឬសេចក្ដីគោរពចៅហ្វាយនាយ ។ល។
- ឃុំនៃស្រុកបរសេដ្ឋ
-