ភគណ្ឌលា

ពីWiktionary

ភៈគ័ន-ឌៈ-- ឬ--ទៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (ភគន្ទរ) រោគ​ឫស​ដូង​បាត; ហៅ​ថា ភគន្ទរ​រោគ ក៏​បាន (សម្រាប់​ប្រើ​ជា​រាជ​សព្ទ​ឬ​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ) ។ ភគន្ទលា