ភណ្ឌនៈ
ភ័ន-ឌៈនៈ សំ. បា. ( ន. ) (ភណ្ឌន) ជម្លោះ ។ ភណ្ឌនការណ៍ ឬ ភណ្ឌនហេតុ ដំណើរឈ្លោះប្រកែកឬហេតុដែលនាំបណ្ដាលឲ្យកើតជាជម្លោះ, អ្នកដែលហៃនាំឈ្លោះ; បើស្រ្តីជា ភណ្ឌនការិនី ។
ភ័ន-ឌៈនៈ សំ. បា. ( ន. ) (ភណ្ឌន) ជម្លោះ ។ ភណ្ឌនការណ៍ ឬ ភណ្ឌនហេតុ ដំណើរឈ្លោះប្រកែកឬហេតុដែលនាំបណ្ដាលឲ្យកើតជាជម្លោះ, អ្នកដែលហៃនាំឈ្លោះ; បើស្រ្តីជា ភណ្ឌនការិនី ។