ភយន្តរាយ

ពីWiktionary

ភៈយ័ន-តៈ​រ៉ាយ បា. ( ន. ) (< ភយ + អន្តរាយ) អន្តរាយ​ដែល​គួរ​ខ្លាច, អន្តរាយ​យ៉ាង​សម្បើម : កើត​មាន​ភយន្តរាយ ។ (ព. កា.) : ភយន្តរាយ អ្នក​ប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ លោក​ពោល​ប្រាប់​ថា កើត​មាន​ព្រោះ​កម្ម អំពើ​ពាលា បណ្ដាល​ឲ្យ​ជា ក្ដី​ទុក្ខ​លំបាក