ភស្ដា

ពីWiktionary

ជើង ដ, អ. ថ. ភ័ស-ស្ដា បា.; សំ. ( ន. ) (ភត្ដា < ភត្តុ; ភត៌ា < ភត៌្ឫ) ស្វាមី (ប្ដី); ខ្មែរ​ប្រើ​ជា​រាជ​សព្ទ : ព្រះ​ភស្ដា, សម្ដេច​ព្រះ​ភស្ដា (ច្រើន​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ​ទេស្នា ឬ កាព្យ) ។