ភោជ្ជសាលី
ភោច-សាល៉ី បា.; សំ. ( ន. ) (ភោជ្ជ “ដែលគួរបរិភោគ” + សាលិ “ស្រូវសាលី”; < ភោជ្យ + ឝាលិ) ឈ្មោះស្រូវវិសេសពួកមួយ; ស្រូវខ្សាយឬពោត ក៏ថា ។ តាមរឿងរ៉ាវក្នុងប្រថមកល្បថា ស្រូវឥតសំបក គឺស្រូវដែលផ្លែចេញមក ជាគ្រាប់អង្ករស្រេចស្រាប់តែម្ដង ហៅថា ស្រូវសាលី, តែខ្មែរច្រើនហៅ ស្រូវភោជ្ជសាលី, អង្ករភោជ្ជសាលី ។ ភោជ្យ--