ភ្លយ

ពីWiktionary
  1. ស. ( កិ. ) (ព្ល្ច់យ អ. ថ. ផ្លយ “និយាយ​ដោយ​ឥត​បើ​គិត, ចេះ​តែ​របូត​ថា​តាម​តែ​រួច​ពី​មាត់”) ព្រម​និយាយ​តាម, និយាយ​ដោយ​ជ្រុល​មាត់, របូត​មាត់​ថា : ភ្លយ​ថា​មួយ​ម៉ាត់​ពីរ​ទៅ, ភ្លយ​ថា​តាម​គេ ។
  2. ភូមិនៃឃុំតាកោ