ភ្លឹក
( កិ. ) រលត់ស្មារតីស្លុងជ្រៅមិនដឹងខ្លួនដោយឈឺដាបខ្លាំង (ទីទៃពីដេកលក់តាមធម្មតា) : គាត់ភ្លឹកម្ដងៗទៅហើយ ។ ស្លុតស្មារតី, ខ្លាចចំប្រប់ : សម្បើមគួរភ្លឹក, ឥតភ្លឹក ។
( កិ. ) រលត់ស្មារតីស្លុងជ្រៅមិនដឹងខ្លួនដោយឈឺដាបខ្លាំង (ទីទៃពីដេកលក់តាមធម្មតា) : គាត់ភ្លឹកម្ដងៗទៅហើយ ។ ស្លុតស្មារតី, ខ្លាចចំប្រប់ : សម្បើមគួរភ្លឹក, ឥតភ្លឹក ។