មៀន

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) ចង្កំ​វែង​ស្រោប​គល់​ដង​កាំបិត​ឬ​ផ្គាក់​ជាដើម​ឲ្យ​ជាប់​មាំ​ត្រង់​អន្សា : មៀន​កាំបិត ។
  2. ( ន. ) ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ ជា​ដំណាំ​ស្រុក​ផ្លែ​មូល​ៗ ទំហំ​ខ្នាត​មេ​ដៃ វេលា​ទុំ​មាន​ក្លិន​សាច់​ក្រអូប មាន​រស​ផ្អែម ប្រើ​ជា​បង្អែម : បបរ​មៀន (បបរ​ដែល​លាយ​សាច់​ផ្លែ​មៀន) ។ មៀន​ព្រៃ ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ​ស្លឹក​ធំ​ជាង​មៀន​តែ​ផ្លែ​តូច​ជាង សាច់​ស្ដើង ក្លិន​ក្រអូប​ស្រដៀង​នឹង​មៀន​ដែរ ។
  3. ឃុំនៃស្រុកព្រៃឈរ
  4. ភូមិនៃឃុំមៀន
  5. ឃុំនៃស្រុកអូររាំងឪ
  6. ភូមិនៃឃុំមៀន