យថាឋាន
យៈថា-- បា.; សំ. ( ន. ) (--ស្ថាន) ទីដដែល, កន្លែងដដែល, កន្លែងដើម : នៅក្នុងយថាឋាន, មកដល់ យថាឋាន (សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ): នា-យថាឋាន អណ្តើកសាមាន្យ ស្លាប់ព្រោះហើបហា ពោលពាក្យប្រទេច ភ្លេចពុំយល់ថា បញ្ចេញវាចា អាត្មានឹងស្លាប់ (រឿងហង្សទាំងគូពាំអណ្តើក) ។