យាត្រា
យាត-ត្រា សំ. បា. ( ន. ) ការដើរ, ការចេញចរ, ការដើរផ្លូវ; ការដើរហែ, ការដើរជាពួកជាកង; ការចិញ្ចឹមជីវិត ។ល។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន : ស្តេចយាត្រា, នាងនាថយាត្រា ។ (ព. កា. ចំពោះត្រង់ យាត្រា ដែលប្រែថា “ការចិញ្ចឹមជីវិត”) : រីពាក្យយាត្រាដែលមានអត្ថថា ចិញ្ចឹមជីវិត ត្រូវអស់ជនផង គ្រប់គ្រងពិនិត្យ ទើបជីពជន្មឋិត- នៅយូរលង់បាន ។