យោធ
យោធៈ សំ. បា. ( ន. ) អ្នកចម្បាំង, ទាហាន, តែខ្មែរច្រើនប្រើជា យោធា ។ ប្រើជាបទសមាស : យោធកម្ម (យោធៈក័ម) ការរបស់អ្នកច្បាំង, មុខការរបស់ទាហាន ។ យោធក្រឹត្យ (យោធៈក្រឹត) ក្រឹត្យរបស់អ្នកច្បាំង, ក្រឹត្យសម្រាប់ទាហាន ។ យោធបរិក្ខារ (យោធៈប-រិក-ខា) បរិក្ខាររបស់ទាហាន ។ គ្រឿងប្រដាប់ចាំបាច់សម្រាប់សេនាទាហានបរិភោគ ប្រើប្រាស់គ្រប់យ៉ាង ។ យោធពល (យោធៈពល់) កម្លាំងរបស់យោធា, កងកម្លាំងទាហាន, ពលទាហាន ។ យោធព្យុហ : (យោធៈ--) មើលពាក្យ ព្យុហ: ។ យោធភូមិ (យោធៈភូម) បន្ទាយ យោធា, ទីតាំងនៃកងទ័ព ។ យោធវិជ្ជា ឬ--វិទ្យា(យោធៈវិច-ជាឬ-វិត-ទ្យា) ចំណេះសម្រាប់ទាហាន ។ យោធវិន័យ (យោធៈ-វិនៃ) ច្បាប់សម្រាប់ទាហាន, ច្បាប់ប្រដៅទាហាន ។ យោធសាស្រ្ត (យោធៈសាស) ក្បួនសម្រាប់ទាហាន, ក្បួនចម្បាំង ។ល។