( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែលញាប់រន្ថាន់ញឹកសិញ : ដើរញាប់រទេញ, និយាយញាប់រទេញ; ដំណើរញាប់រទេញ, សម្ដីញាប់រទេញ ។
