របៀន

ពីWiktionary

( ន. ) ចំណេះ​ដែល​ចេះ​មក​ពី​រៀន : របៀន​ចំណេះ ឬ ចំណេះ​របៀន ។ សិល្ប​សាស្រ្ត, វិជ្ជា​ការ, អាគម​គាថា : សូត្រ​របៀន​ស្តោះ​ផ្លុំ, របៀន​អាគម ឬ អាគម​របៀន ។