រមែង
( កិ. នុ. ) តែង, តែងតែ, រែង, រែងតែ, ធ្លាប់តែ, ច្រើនតែ : អ្នកសូមរមែងចង់បានច្រើន, មនុស្សឆោតល្ងង់រមែងតែឆាប់ជឿគេ (ម. ព. រែង ២, រែងតែ និ. ជា កិ. នុ. ផង) ។ រមែងតែ
( កិ. នុ. ) តែង, តែងតែ, រែង, រែងតែ, ធ្លាប់តែ, ច្រើនតែ : អ្នកសូមរមែងចង់បានច្រើន, មនុស្សឆោតល្ងង់រមែងតែឆាប់ជឿគេ (ម. ព. រែង ២, រែងតែ និ. ជា កិ. នុ. ផង) ។ រមែងតែ