រិបុញ្ជ័យ
--ប៉ុញជៃ សំ. បា. ( គុ. ឬ ន. ) (< រិបុ “សត្រូវ”> រិបុំ, បុំ > បុញ+ជយ “ឈ្នះ; ជម្នះ”) ដែលឈ្នះសត្រូវ, ដែលមានជ័យ, ដែលធ្លាប់តែឈ្នះសត្រូវ; ការឈ្នះសត្រូវ ។
--ប៉ុញជៃ សំ. បា. ( គុ. ឬ ន. ) (< រិបុ “សត្រូវ”> រិបុំ, បុំ > បុញ+ជយ “ឈ្នះ; ជម្នះ”) ដែលឈ្នះសត្រូវ, ដែលមានជ័យ, ដែលធ្លាប់តែឈ្នះសត្រូវ; ការឈ្នះសត្រូវ ។