លក្ខន្តិក
ល័ក-ខ័ន-តិកៈ បា. សំ. ( ន. ) (លក្ខ “សេចក្ដីកំណត់” + អន្តិក“ ដែលមានក្នុងទីបំផុត, ដែលដាច់ស្រេច”) កំណត់ដែលដាច់ស្រេច; ខ្មែរប្រើពាក្យនេះដោយសន្មតិជាឈ្មោះលក្ខខ័ណ្ឌច្បាប់ សម្រាប់ក្រសួងរាជការឬសម្រាប់សមាគមនីមួយៗ មានការចូលហ៊ុនគ្នាធ្វើជំនួញជាដើម (បារ. ស្តាទុយ Statut) : លក្ខន្តិកៈនៃអ្នករាជការក្នុងព្រះរាជអាណាចក្រ; លក្ខន្តិកៈនៃពុទ្ធិកសមាគម ។ លក្ខន្តិកប្បញ្ញត្តិ (--ប័ញ-ញ៉ាត់) បញ្ញត្តិរបស់ច្បាប់លក្ខន្តិកៈ ឬបញ្ញត្តិក្នុងច្បាប់លក្ខន្តិកៈ ។ លក្ខន្តិកសញ្ញា (--ស័ញ-ញ៉ា) សញ្ញាតាមរបៀបច្បាប់លក្ខន្តិកៈ ឬសញ្ញារបស់ច្បាប់លក្ខន្តិកៈ ។ល។ --កៈ