លង់
( កិ. ) ជ្រុល, ស៊ុន, ហួស : លង់គំនិត, លង់ដៃ, លង់សម្ដី ។ លង់ទឹក លិចក្នុងទឹកត្រដរហែលឡើងពុំរួច ។ លង់ ឬ លង់លុះ និ. លុះដល់, ហួសមកដល់, ដរាបមកដល់ (ព. កា.) : លង់លុះអធ្រាត្រ ស្តេចយាងព្រះបាទ ចូលក្នុងដំណាក់ ទតឃើញអាមាត្យ រាជសេវ័ក ឥតសល់មួយនាក់ លក់លង់ស្ងាត់សូន្យ ។ គុ. យូរពេក, យូរក្រៃ : អស់កាលដ៏លង់ ឬ --ដ៏យូរលង់ (ព. កា.) : អស់កាលយូរលង់ ព្រះពោធិពង្ស ទ្រង់សាងសីលា ពុំមានប្រមាទ ឲ្យឃ្លាតចរិយា ទើបមហាក្សត្រា ភ្នកនឹកដល់ទាន ។