លន្លង់
( គុ. ) ឆ្ងាយសន្លឹមស្រងាត់ : ឆ្ងាយលន្លង់ ។ ច្រើននិយាយផ្សំនឹងពាក្យ លន្លោច ថា : លន្លង់លន្លោច លន្លង់គួរឲ្យលន្លោចចិត្ត (ព. កា. ប្រើជា លន្លោចលន្លង់ ក៏បាន) ។ ដែលស្រងេះស្រងោច ព្រោះឃើញវាលធំធេងឆ្ងាយសន្លឹមឬឃើញទីប្លែកចិត្ត : ចិត្តលន្លង់លន្លោច ។