សំ. បា. ( គុ. ) ដែលល្មោភ, លោភលន់, រវះរវាម : មនុស្សលោលុប ។ លោលុបចារ (--ប៉ៈចា) ប្រព្រឹត្តលោភលន់, រវះរវាម ។ លោលុភ
