វល័យ

ពីWiktionary

វៈល៉ៃ សំ. បា. ( ន. ) (វលយ) កង; កង​ដៃ​ឬ​កង​ជើង : វល័យ​មាស ។ (ព. កា.) : នាង​នាដ​ពាក់​វល័យ មុខ​ប៉ប្រៃ​ចេញ​កែក្រាយ អ្នក​មើល​រាំ​ទាំងឡាយ សឹង​សប្បាយ​រីករាយ​ក្រៃ ។