វសន្តតិលក
វៈស័ន-តៈតិ ល៉ៈកៈ សំ. បា. ( ន. ) ឈ្មោះឆន្ទមួយប្រភេទ ក្នុងមួយបាទ (មួយឃ្លា) មាន ១៤ អក្សរ កំណត់ដោយអក្សរទី ១, ២, ៤, ៨, ១១, ១៣, ១៤ ជា គរុ, អក្សរ ៧ តួក្រៅពីនេះជាលហុ (បួនបាទជាមួយគាថា); សម្រាប់ប្រើខាងភាសាសំស្រ្កឹតនិងបាលីឬប្រើខាងភាសាខ្មែរក៏បាន តែពិបាកតែងណាស់ (មេឆន្ទនេះថា វុត្តាវសន្តតិលកា តភជា ជគា គោ) ។ --កា