វុត្តពីជ
វុត-តៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (វុត្ត; ឧប្ត “ដែលបណ្តុះ, សាប, ព្រោះ រួចហើយ” + វីជ ឬ ពីជ “ពូជ”) ពូជ (ដំណាំ) ដែលបណ្តុះ, សាប, ព្រោះ រួចហើយ; ពូជសម្រាប់បណ្តុះ, សាប, ព្រោះ ។ --ពូជ
វុត-តៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (វុត្ត; ឧប្ត “ដែលបណ្តុះ, សាប, ព្រោះ រួចហើយ” + វីជ ឬ ពីជ “ពូជ”) ពូជ (ដំណាំ) ដែលបណ្តុះ, សាប, ព្រោះ រួចហើយ; ពូជសម្រាប់បណ្តុះ, សាប, ព្រោះ ។ --ពូជ