សកុណណ្ឌ

ពីWiktionary

សៈកុ-ណន់ បា.; សំ. ( ន. ) (<សកុណ “បក្សី” + អណ្ឌ “ស៊ុត”; ឝកុន + អណ្ឌ > ឝ កុនាណ្ឌុ) ពង​សត្វ​ស្លាប, ស៊ុត​បក្សី (ព. ខ្ព. ឬ ព. កា.) : ព្រះ​ពុទ្ធ​ត្រាស​ថា រាជ​បុត្រា ព្រះ​នាម​ពោធី ពុំ​មាន​បុត្រ​សោះ ព្រោះ​កម្ម​អំពី ជាតិ​មុន​ដែល​ស៊ី សកុណណ្ឌនា​កោះ ។ (រឿង​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​ពោធិ​រាជ ព្រះ​រាជ​បុត្រ​ ព្រះ​បាទ​ពិម្ពិសារ) ។