សងសឹក
( កិ. ) ធ្វើអាក្រក់តបទៅរកវិញ, បំផ្លាញតបទៅវិញ, ចងពៀរតប : ម្ល៉េះហើយសងសឹកឲ្យត្រាតែបាន ! (ព. កា.) : ទីឃាវុកុមារ មុនមានការគិតសងសឹក ក្រោយមកបានភ្នកនឹក ដល់បណ្តាំនៃបិតា ។ ព្រះបាទព្រហ្មទត្ត ក៏ពុំភ្លាត់បង់ជន្មា ព្រោះការស្រាយវេរា នៃទីឃាវុបណ្ឌិត ។ល។ (រឿងទីឃាវុកុមារនិងព្រះបាទព្រហ្មទត្ត ក្នុងទីឃាវុជាតក) ។