សង្គីតិក

សង់គី-តិ-កៈ ឬ--តិក បា. ( ន. ) អ្នក​សង្គាយនា ។ វេវ. សង្គាហក ។ សង្គីតិកាចារ្យ (< សង្គីតិក + អាចាយ៌) សង្គាហកាចារ្យ ។ សង្គីតិកត្ថេរ សង្គាហកត្ថេរ (ព. ពុ.) ។