សណ្ដោង
( កិ. ) ទាញអូសគ្រឿងចងបន្តោងឲ្យអណ្តែតឬឲ្យលឿនដោយតាមគ្នា : កប៉ាល់សណ្ដោងទូក, រថសណ្ដោងរថ ។ ទៅទាំងសណ្ដោង ទៅទាំងហ្វូងឬទាំងគ្រួ ។ មួយសណ្ដោងជាល (ព. ប្រ.) មួយត្រក, មួយហ្វូង, មួយពួក, ដែលជាប់រសោងតាមគ្នា : កូនមួយសណ្ដោងជាល (ព. សា.) ។