សត្ត
ស័ត-តៈ បា.; សំ. ( ប. សំ. ) (សប្ត, សប្តន៑) ប្រាំពីរ (៧) ។ សត្តខណ្ឌ (--ខ័ន) ៧ សង្កាត់, ៧ផ្ទាំង; ចីវរសត្តខណ្ឌ ចីវរមានផ្ទាំង៧ ។ សត្តទិន ឬ សត្តវារៈ, --ពារ ៧ថ្ងៃ: នៅអស់សត្តទិន គឺរវាង៧ថ្ងៃ (មួយសប្តាហ៍): ក្នុងមួយសត្តវារៈ ។ សត្តពិធ ៧យ៉ាង, ៧បែប; ៧មុខ ។ សត្តបរិភណ្ឌ ភ្នំ៧ សង្កាត់ដែលព័ទ្ធភ្នំព្រះសុមេរុ ។ សត្តភូមិក ដែលមានជាន់ឬថ្នាក់៧ : ផ្ទះសត្តភូមិក (ផ្ទះ៧ជាន់) ។ សត្តមាស ៧ខែ ។ សត្តាហៈ ឬ សប្តាហៈ, សប្តាហ័ន, សប្តាហ៍ (បា. សត្តាហ < សត្ត + អហ “ថ្ងៃ”; សំ. សប្តាហន < សប្ត “៧” + អហន “ថ្ងៃ”) ៧ថ្ងៃ; រវាង ៧ ថ្ងៃ, មួយខួប ៧ ថ្ងៃ : មួយសត្តាហៈ; សប្តាហៈ ទី ១ ។ សត្តាហកាលិក ភេសជ្ជៈដែលភិក្ខុទទួលប្រគេនហើយត្រូវទុកខ្លួនឯង ឆាន់បានយ៉ាងយូរត្រឹម ៧ ថ្ងៃ (ព. វិ. ពុ.) ។ សត្តាហកិច្ច, សប្តាហក្រឹត្យ ឬ សត្តាហករណីយកិច្ច កិច្ចធុរៈដែលភិក្ខុ-សាមណេរ អ្នកកំពុងនៅចាំវស្សា ត្រូវអធិដ្ឋានចិត្តកំណត់ថ្ងៃហើយចេញទៅនៅក្រៅអាវាសបានយ៉ាងយូរត្រឹម៦យប់ (ព. វិ. ពុ.) ។ល។
សត្ត ស័ត, បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. ស័ត-តៈ បា. ឬ សំ. ( ន. ) បុគ្គលអ្នកជាប់ជំពាក់ក្នុងអារម្មណ៍ឬក្នុងបំណង; ខ្យល់ដកដង្ហើម, ជីវិត, ប្រាណ, បុគ្គលមានជីវិត (ក្នុងលោកទាំងអស់); កម្លាំង, ពលស័ក្ដិ, អំណាច, សេចក្ដីក្លាហាន; អធ្យាស្រ័យ; ការតាំងចិត្ត; សេចក្ដីបរិសុទ្ធ, គុណសម្បត្តិនៃសេចក្ដីបរិសុទ្ធ; សេចក្ដីពិត; ខ្លឹមសារ; វត្ថុ; ទ្រព្យ; ធម្មតា; ... ។ សត្តក្ខ័យ ឬ សត្វក្ស័យ ដំណើរអស់អំណាច, អស់កម្លាំង;... ។ សត្តគុណ ឬ សត្វ-- គុណនៃសេចក្ដីបរិសុទ្ធ ។ សត្តឃាត ឬ សត្វ-- ការពិឃាតសត្វ : ទីសត្តឃាត, ផ្សារសត្តឃាត ទី, ផ្សារ ពិឃាតសត្វ ។ សត្តឃាតកៈ ឬ សត្វ-- អ្នកពិឃាតសត្វ (បើស្ត្រីជា --ឃាតិកា) ។ សត្តឃាតដ្ឋាន ឬ សត្វឃាតស្ថាន ទីសម្រាប់ពិឃាតសត្វ ឬទីដែលពិឃាតសត្វ ។ សត្តនាយក ឬ សត្វ-- (--យក់) អ្នកនាំសត្វ, អ្នកទូន្មានប្រដៅសត្វ; ព្រះពុទ្ធ ។ សត្តនិករ, --និកាយ ឬ សត្វ-- ពួកសត្វ ។ សត្តលោក ឬ សត្វ-- (ស័ត-ត លោក ឬ ស័ត-ត្វៈ--) លោកគឺពពួកសត្វ, ដែលរាប់ថាជាលោកមួយ ។ (ព. កា.) : រីសត្វលោក តែងមានការស្ទោក ព្រោះលោកធម៌ ឥតលាភអាក់អន់ មានលាភត្រេកអរ ចិត្តរែងត្រាច់ចរ រវើកឥតស្រាក ។ល។ សត្តវិជ្ជា ឬ សត្វវិទ្យា វិជ្ជាសម្រាប់រក្សាសត្វ, វិជ្ជាពេទ្យសត្វ ។ សត្តសញ្ញា សេចក្ដីសម្គាល់ថាសត្វ; សញ្ញារបស់សត្វ ។ សត្តសារ ឬ សត្វ-- ខ្លឹមរបស់សត្វ; (អ្នកមានបុណ្យអស្ចារ្យ, អច្ឆរិយមនុស្ស, ព្រះពុទ្ធ) ។ ល ។ សត្វ