សត្ត​មហា​ឋាន

ពីWiktionary

ស័ត-តៈមៈ-- បា. ( ន. ) ទី​ធំ​ឬ​ទី​ដ៏​ប្រសើរ ៧ កន្លែង; ជា​ឈ្មោះ​ទី ៧ អន្លើ​ដែល​ព្រះ​សក្យមុនី​សម្ពុទ្ធ​ទើប​បាន​ត្រាស់​ថ្មី​ៗ ទ្រង់​គង់​នៅ​សម្រាក​ព្រះ​អង្គ​ដោយ​ការ​សោយ​វិមុត្តិ​សុខ ក្នុង​កន្លែង​មួយ​ៗ​កំណត់​៧​ថ្ងៃ​ៗ, រួម​ជា​៤៩​ថ្ងៃ ។ សត្ត​មហា​ឋាន​នេះ នៅ​ត្រង់​តំបន់​មួយ​ហៅ ពុទ្ធគយា ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌា មាន​នៅ​ប្រាកដ​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ដោយ​មាន​ចេតិយដ្ឋាន​ជា​គ្រឿង​សម្គាល់; ពួក​ពុទ្ធ​មាមកៈ​គ្រប់​ប្រទេស តែង​កាត់​ស្វៈ​ពន្លះ​ទៅ​ធ្វើ​នមស្ការ​បូជា​តាម​កាល​រដូវ​ឥត​អាក់, ឬ​នៅ​ថែទាំ​គោរព​ជានិច្ច​នៅ​នោះ​ក៏​មាន ។