សទ្ធម្ម

ពីWiktionary

ស័ត-ធ័ម បា. ឬ សំ. ( ន. ) (< សត៑, ត៑ > ទ៑ + ធម៌ > សទ្ធម៌) ធម៌​របស់​សប្បុរស​គឺ​ធម៌​របស់​បុគ្គល​អ្នក​ស្ងប់, អ្នក​ត្រឹម​ត្រូវ (ច្រើន​ប្រើ​ពាក្យ ព្រះ ផ្សំ​ពី​ខាង​ដើម) : ស្ដាប់​ព្រះ​សទ្ធម្ម, រៀន​ព្រះ​សទ្ធម្ម (ព. ពុ.) ។ ច្បាប់​សម្រាប់​ប្រដៅ​មនុស្ស​ឲ្យ​ស្ងប់, ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ត្រឹម​ត្រូវ ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. ស័ត-ធ័មមៈ ឬ --ធ័រ-មៈ, ដូច​ជា : សទ្ធម្មដ្ឋិតិ (ស័ត-ធ័ម-ម័ត-ឋិ-តិ) ការ​ឋិត​នៅ​ឬ​តាំង​នៅ​នៃ​ព្រះ​សទ្ធម្ម ។ សទ្ធម្ម​ទេសនា ការ​សម្ដែង​ព្រះ​សទ្ធម្ម ។ សទ្ធម្មប្បជ្ជោត (ស័ត-ធ័ម-ម័ប-បុ័ចជោត) ដំណើរ​រុងរឿង​នៃ​ព្រះ​សទ្ធម្ម, ពន្លឺ​ព្រះ​សទ្ធម្ម; ប្រទីប​គឺ​ព្រះ​សទ្ធម្ម, ព្រះ​សទ្ធម្ម ទុក​ដូច​ជា​ប្រទីប​ដ៏​រុងរឿង ។ល។ សទ្ធម៌