សន្ដាប
សន់-តាប៉ៈ ឬ សន់-ដាប សំ. បា. ( ន. ) សេចក្ដីក្ដៅខ្លាំង, ដំណើរក្ដៅអន្ទះអន្ទែង, កម្ដៅយ៉ាងខ្លាំង ។ ប្រើជា គុ. ក៏មាន “ដែលក្ដៅខ្លាំង” (ម. ព. សណ្ដាប ផង) ។ សន្ដាបចិត្ត ចិត្តក្ដៅក្រហាយខ្លាំង ។ សន្តាបទុក្ខ ទុក្ខក្ដៅខ្លាំង ។ សន្តាបរោគ រោគដែលបណ្ដាលឲ្យឈឺក្ដៅអន្ទះអន្ទែង ។ សន្ដាបវេទនា ដំណើរទទួលរងទុក្ខលំបាកយ៉ាងខ្លាំង ។ល។