សន្ធរ
សន់-ធ បា. សំ. ( គុ. ) (“ប្រពៃ” + ធរ “ទ្រទ្រង់, ចងចាំ” ឬក្លាយមកពី បា. សុន្ទរ “ល្អ, ប្រពៃ” ដែលចងចាំដោយប្រពៃ,... ។ ខ្មែរច្រើនប្រើជាឋានន្តរសម្រាប់មន្រ្តីថ្នាក់ស្មៀនជាដើម, ដូចជា សន្ធរវោហារ, សន្ធរមេធា,... ។
សន់-ធ បា. សំ. ( គុ. ) (“ប្រពៃ” + ធរ “ទ្រទ្រង់, ចងចាំ” ឬក្លាយមកពី បា. សុន្ទរ “ល្អ, ប្រពៃ” ដែលចងចាំដោយប្រពៃ,... ។ ខ្មែរច្រើនប្រើជាឋានន្តរសម្រាប់មន្រ្តីថ្នាក់ស្មៀនជាដើម, ដូចជា សន្ធរវោហារ, សន្ធរមេធា,... ។