សន្ធៃ
( គុ. ) ត្រឈៃ, ត្រឈឹងត្រឈៃ (ចំពោះតែម្លប់) : ម្លប់សន្ធៃ ។ ដែលផតខ្លបចុះដោយអត់អាហារ (និយាយតែពីពោះ) : ពោះបាក់សន្ធៃ ។
( គុ. ) ត្រឈៃ, ត្រឈឹងត្រឈៃ (ចំពោះតែម្លប់) : ម្លប់សន្ធៃ ។ ដែលផតខ្លបចុះដោយអត់អាហារ (និយាយតែពីពោះ) : ពោះបាក់សន្ធៃ ។