សន្និស័ទ
សន់-និ-សាត់ បា. ;សំ. ( កិ. ) (--សទ; សំនិឞទ៑ ឬ សន្និ--) អង្គុយស៊ប់; អង្គុយនៅស្ងៀម; អង្គុយប្រជុំគ្នា ។ ប្រើជា ន. ក៏បាន “ការអង្គុយនៅស្ងៀម; ដំណើរស្ងាត់ច្រៀប” (ព. កា.) : ពួកជនច្រើនក្តាត់ មកសន្និស័ទ នៅក្នុងសាលា នៃវត្តព្រះសង្ឃ ផ្ចង់ចិត្តជ្រះថ្លា តាមដោយសទ្ធា ព្រមគ្នាធ្វើទាន ។