សន្លឹង

សន់-ល៉ឹង ( ន. ) វល្លី​ឬ​ខ្សែ, ព្រ័ត្រ​ដែល​ឆ្វាយ​ជា​កង សម្រាប់​ស៊ក​កូន​កំព្រា មួល​ត្របែង​រឹត​ឲ្យ​តឹង​ឲ្យ​ណែន (អ្នក​ស្រុក​ខ្លះ​ហៅ ប្រឡឹង) ។