--ប៉ៈតៃ បា.; សំ. ( ន. ) (ស្វាបតេយ) សម្បត្តិ, ទ្រព្យ, ប្រើក្លាយជា សាបតៃយ ក៏មាន (ច្រើនប្រើក្នុងកាព្យ) ។
