សិនេហ
--ហៈ បា.; សំ. ( ន. ) (ស្នេហ) ជ័រ, ជ័រស្អិត, របស់ស្អិត, ប្រេងស្អិត; សេចក្ដីស្រឡាញ់ជាប់ចិត្ត (ស្នេហា) ។ សិនេហគរុ ដែលឆ្ងន់ដោយស្នេហា; អ្នកដែលមានចិត្តជ្រប់ព្រោះក្តីស្នេហា ។ សិនេហចិត្ត ចិត្តស្នេហា ។ សិនេហប្បដិ-ព័ទ្ធ ឬ--ប្រតិព័ទ្ធ (--ហ័ប-ប៉ៈ-- ឬ--ប្រៈតិ--) ដែលជាប់ជំពាក់ដោយស្នេហា; អ្នកដែលជាប់ជំពាក់ដោយស្នេហា ។ សិនេហប្បហាន ឬ --ប្រហាន (--ហ័ប-ប៉ៈ-ឬ ប្រៈ--) ការលះក្តីសេ្នហា ។ សិនេហមិត្ត ឬ សិនេហកៈ មិត្រកម្សត់កម្រ ។ សិនេហវន្ត (--វ័ន) ដែលមានស្នេហា; អ្នកដែលមានក្តីស្នេហា (បើស្ត្រីជា សិនេហវតី ឬ សិនេហវន្តី) ។ល។