សោ

ពីWiktionary

( ន. ) ប្រដាប់​ធ្វើ​ដោយ​ដែក​ឬ​ស្ពាន់ មាន​មេ​មាន​កូន​សម្រាប់​ចាក់​បិទ​ត្រង់​កន្លែង​សម្រាប់​បើក​បិទ (មាន​ទ្វារ​ជាដើម) មិន​ឲ្យ​បើក​បាន : មេ​សោ, កូន​សោ, ចាក់​សោ ។

( គុ. ) គម្រក់; ល្ងង់; មិន​បាន​ការ : គំនិត​សោ ។ អ្នក​ស្រុក​ខ្លះ​ប្រើ​ពាក្យ សោ ថា ខ្សោយ​កម្លាំង : ខ្ញុំ​វា​សោ​ណាស់​ទៅ​ហើយ ដើរ​ទៅ​ទៀត​ពុំ​កើត​ទេ ។